گزارش فوری خرید به نقل از مهر؛
سایه روشن بسته ۱۸ میلیون یورویی اروپا، پذیرش برنامه یاحفظ عزت ملی؟
فوری خرید: اروپا برای هزینه كرد بسته كمك۱۸میلیون یورویی، برنامه اقدامی منتشر نموده كه نسبت آن با سیاست های كلی و اسناد بالادستی كشور مبهم بوده و پذیرش آن سبب تحقیر نخبگان و پایمال شدن عزت ملی خواهدشد.
به گزارش فوری خرید به نقل از مهر، اتحادیه اروپا برای هزینه كرد بسته كمك ۱۸ میلیون یورویی، برنامه اقدامی منتشر نموده كه نسبت این برنامه با سیاست های كلی و اسناد بالادستی كشور مبهم بوده و پذیرش آن سبب تحقیر نخبگان و پایمال شدن عزت ملی خواهد شد.
در زمان انجام مذاكرات برجام اروپایی، كمیسیون اتحادیه اروپا خبر از ارسال آغازین بسته كمكی اتحادیه اروپا به ایران داد كه ارزش این بسته ۱۸ میلیون یورو اعلام گردید. هم چنین در بیانیه كمیسیون اتحادیه اروپا اعلام گردید كه ۸ میلیون یورو از این بسته به قسمت تجاری ایران، ۸ میلیون یورو دیگر به بخش محیط زیست و ۲ میلیون یوروی دیگر به بخش اجتماعی و مدنی اختصاص خواهد یافت [۱].
این بسته كمكی، بخشی از نتیجه مذاكرات برجامی ایران با اتحادیه اروپا ذكر شده كه از توافق بین ظریف و موگرینی برای همكاری ایران و اروپا در موضوعات گسترده مانند محیط زیست، تجاری و اقتصادی و... حاصل شده است. در واقع این كمك ها و ادامه آن، به توافق نامه برجام گره زده شده و بار دیگر اتحادیه اروپا توپ را به زمین ایران انداخته و اعلام نموده تا زمانی كه ایران به تعهدات خویش در برجام پایبند باشد، اتحادیه اروپا باز پایبند است.
تهدیدها و اقدامات متقابل در برنامه اقدام اتحادیه اروپا
بعد از اعلام خبر كمك ۱۸ میلیون یورویی به ایران از طرف اتحادیه اروپا، واكنش ها نسبت به آن شروع شد و عده ای آنرا تحقیرآمیز و عده ای دیگر آنرا نشانه حسن نیت اتحادیه اروپا دانستند. ولی آنچه اهمیت بیشتری دارد این است كه اتحادیه اروپا چه اهدافی را با اجرای این بسته مدنظر دارد و در اجرای این بسته چه ملاحظاتی برای ایران در نظر گرفته شده است. هرچند بررسی اعلامیه كمیسیون اتحادیه اروپا، جزئیات و اطلاعات مناسبی در مورد اهداف و تبعات اجرای این بسته در اختیار قرار نمی داد اما كمیسیون اتحادیه اروپا سند اجرایی(برنامه اقدام) مربوط به كمك را تحت عنوان «برنامه اقدام» منتشر نمود [۲] كه به بررسی جزئیات بسته مذكور اشاره شده است.
در برنامه اقدام، اروپایی ها برای كمك ناچیز ۱۸ میلیون یورویی بسیار تدارك دیده و حدودا تمام جزئیات اجرایی را پیش بینی كرده اند. در یك بخش برنامه اقدام، اتحادیه اروپا ریسك ها و تهدیدهایی را كه امكان دارد در روند اجرای بسته كمكی وجود داشته باشد، در جدولی مشخص و سطح بندی كرده و سپس برای كاهش آن اقداماتی را در نظر گرفته است. جدول ریسك ها به شرح زیر است:
ریسك ها و تهدیدها
سطح تهدید
( پایین، متوسط، بالا)
اقدامات كاهشی
بی ثباتی سیاسی بین المللی، منطقه ای و داخلی
بالا
تمام تعهدات به تعهد ادامه دار ایران به برجام پیوند داده می شود.
مشكلات انتقال منابع و محصولات به ایران
بالا
سازوكارهای مالی جایگزین باید در نظر گرفته شود (به عنوان مثال از راه سازمان ملل هر جایی كه نیاز باشد به ذینفعان كمك بلاعوض (گرنت) داده شود).
درگیری محدود و بی علاقگی همكاران كلیدی نسبت به برنامه
متوسط
فعالیت ها باید برمبنای گفتگو و تبادلات فنی شكل گرفته بین ایران و اتحادیه اروپا باشد؛ بسیج كردن همكاران در تمام بخش های فرایند اجرایی و سیاست گذاری به منظور احداث حس مالكیت، انجام پذیرد.
محدودیت ظرفیت بازیگران در سطوح مختلف مدیریتی
متوسط
حمایت برای ساخت ظرفیت مشخص در سطح محلی باید فرآهم بشود، خصوصاً برای اقداماتی كه مربوط به توسعه تجارت است.
شركا (افراد یا نهادها) در فهرست تحریم های اتحادیه اروپا باشند (مثلا دانشگاه ها)؛ نقض تحریم ها در بخش های مختلف اتحادیه اروپا (مثلا صادرات اقلام دوگانه)
متوسط
در طی انعقاد قراردادها با سازمان هایی كه ارزیابی شده اند[۳] مذاكره خواهد شد تا هم نقض تحریم های اتحادیه اروپا و هم حمایت احتمالی اتحادیه اروپا از افراد و یا نهادهایی كه تحت تحریم های اتحادیه اروپا هستند، جدا بشوند. در مورد سازمان های مردمی هم بعنوان بخشی از فرایند ارزیابی، بررسی های محتاطانه صورت بگیرد و تمام ذینفعان منتخب مرامنامه ای را امضا كنند كه به سبب آن هیچگونه همكاری با نهادهای تحریمی صورت نگیرد.
گره زدن انجام تعهدات به برجام و عدم تخصیص مبلغ به نهادها و افراد تحریمی
در این جدول ملاحظات جالب توجهی وجود دارد. در وهله اول، در نظر گرفته شده تا به جهت اینكه تغییرات شرایط سیاسی به روند كمك ها بلا نرساند، تمام تعهدات به برجام گره زده شود. یا مثلا اگر نهادهای همكاری در ایران در روند اجرای كمك اظهار بی علاقگی كردند و مشاركت پایینی داشتند، طوری رفتار شود كه احساس كنند خود مالك كار هستند. از همه مهم تر كار نكردن با نهادها و افراد تحریمی است كه در فهرست های تحریمی اتحادیه اروپا قرار دارند، كه در این مورد گفته شده است برای جلوگیری از همكاری با نهادها و افراد تحریمی، «در طی انعقاد قراردادها با سازمان هایی كه ارزیابی شده اند مذاكره خواهد شد تا هم نقض تحریم های اتحادیه اروپا و هم حمایت احتمالی اتحادیه اروپا از افراد و یا نهادهایی كه تحت تحریم های اتحادیه اروپا هستند، جدا بشوند. در مورد سازمان های مردمی هم بعنوان بخشی از فرایند ارزیابی، بررسی های محتاطانه صورت بگیرد و تمام ذینفعان منتخب مرامنامه ای را امضا كنند كه به سبب آن هیچگونه همكاری با نهادهای تحریمی صورت نگیرد».
دخالت در حكمرانی و نادیده گرفتن نخبگان داخلی نتیجه محتوم بسته اتحادیه اروپا
اروپا می خواهد با كمترین هزینه، ایران را پایبند به برجام نگه داشته و از جانب دیگر به شكلی در بحث سیاست گذاری و حكمرانی داخلی ایران هم دخالت كند و بدتر اینكه به شكلی شرط گذاشته است كه نهادهای تحریمی از نهادهای غیرتحریمی جدا شوند. به نظر می آید پذیرش این كمك با این وجود ملاحظات تحقیر غرور ملی ایران است.
دولت در شرایطی كه تنها برای دریاچه ارومیه مجموعا ۳۰۰۰ میلیارد تومان اعتبار در نظر می گیرد، چرا باید كمكی را قبول كند كه به اندازه یك سوم بودجه دریاچه ارومیه هم نیست؟! اگر دولت در بحث حكمرانی و سیاست گذاری مشكل دارد، به جای كمك گرفتن از بیگانگان چرا به سمت نخبگان و ظرفیت های دانشگاهی نمی رود؟! چرا از دانشگاهیان نمی خواهد برای چالش های زیست محیطی، تجاری و اجتماعی فكری كنند؟! بدین سبب پذیرش این كمك توجیه عقلایی و منطقی باز ندارد. همین طور پذیرش این كمك ناچیز، به طرف مقابل این پیام را می دهد كه ایران در وضعیت فوق العاده ضعیفی قرار دارد و نمی تواند از عهده مسائل خود بربیاید. نتیجه محتوم چنین پیامی آغاز و تداوم رفتار عامرانه اروپایی ها نسبت به ایران خواهد بود.
بدعهدی های مكرر و درخواست های نامتعارف اروپاییان نتیجه ضعف مسئولان داخلی
این سوژه در حالی است كه اتحادیه اروپا نسبت به وعده های خود در برجام تعلل می كند؛ قانون به اصطلاح مسدودسازی اجرا می كند ولی نمی تواند جلوی خروج شركت های اروپایی از ایران را بگیرد. قول تضمین فروش نفت ایران را می دهد ولی فروش نفت ایران به اروپا در ضمن شش ماه پس از زمان خروج آمریكا از برجام نصف میگردد و حتی توسط فرانسه به صفر می رسد. اروپایی ها قول راه اندازه سازوكار ویژه خود (SPV) تا پیش از ۱۳ آبان را می دهند، اما طولی نمی كشد زیر قول خود زده و عملیاتی شدن آنرا به اوایل سال ۲۰۱۹ موكول می كنند. اروپایی ها به تروریست هایی كه مردم مظلوم ایران را در اهواز و نقاط دیگر ترور كرده و مظلومانه به شهادت می رسانند، پناه می دهند؛ اما در یك اقدام گستاخانه به دیپلمات های ایرانی تهمت عملیات انفجاری می زنند و آنها را به رغم مصونیت دیپلماتیك بازداشت و دادگاهی می كنند.
به نظر می رسد بدرفتاری و گستاخی های اروپاییان نسبت به ایران تصادفی نیست، بلكه برمبنای محاسباتی است كه از دولتمردان و مسئولین كشور دیده اند. آنها وقتی ضعف دولت مردان در پذیرش این كمك های تحقیرآمیز را ببینند، با خود محاسبه خواهند كرد كه هر چقدر بدرفتاری كنند، دولت ایران دست به اقدام متقابل نخواهد زد. بدین سبب دولت دوازدهم این روزها در یك دو راهی مهم قرار دارد؛ پذیرش برنامه اقدام كمك ۱۸ میلیون یورویی یا حفظ عزت ملی.
[1] http: //europa.eu/rapid/press-release_IP-18-5103_en.htm
[2] https: //ec.europa.eu/europeaid/sites/devco/files/aap-financing-iran-annex-c_2018_5660_en.pdf
[3] اتحادیه اروپا به جهت اینكه بودجه ای به سازمانی اختصاص بدهد و یا كمكی كند، ابتدا آنرا طی فرایندی كه به آن Pillar Assessment می گویند ارزیابی كرده و این فرایند هفت مرحله است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب