رئیس اتحادیه فروشندگان پیچ و مهره اعلام كرد
3 برابر شدن قیمت پیچ و مهره طی 2 سال
رئیس اتحادیه فروشندگان پیچ و مهره با اشاره به اینکه هم اکنون ۵۰ درصد نیاز در داخل تأمین می شود که در صورت تأمین مفتول کافی می تواند به ۸۰ درصد برسد، از ۲.۵ تا سه برابر شدن قیمت ها طی دو سال گذشته به علت ممنوعیت واردات و افزایش نرخ ارز اطلاع داد و اظهار داشت که طی ۲۰ سال قبل ۷۵ کارخانه تولید پیچ و مهره به علت نبود حمایت تعطیل شدند.
نورالدین مهری در گفتگو با ایسنا، با اشاره به اینکه پیچ و مهره یک کالای واسطه مصرفی است، اظهار نمود: اهمیت پیچ و مهره به قدری است که اگر نباشد صنعتی نداریم. چونکه برای اتصال هر کالایی بخصوص در حوزه صنعت از پیچ و مهره استفاده می شود. هم اکنون ما عرضه کننده ۷۰۰۰ نوعی پیچ و مهره در بازار ایران هستیم.
وی با اشاره به اینکه در گذشته ۳۰ درصد نیاز کشور از راه تولید داخل تأمین می شد، اظهار داشت: در سالهای اخیر تولید داخل تقویت شده و ۵۰ درصد نیاز در کشور تأمین می شود.
ممنوعیت ثبت سفارش بدون کارشناسی
رئیس اتحادیه فروشندگان پیچ و مهره در ادامه ضمن اشاره به مشکلاتی که در زمینه تولید و واردات وجود دارد، خاطرنشان کرد: سازمان های صنعت، معدن و تجارت بدون کسب اطلاع از اتحادیه که کارشناسان این حوزه هستند، به علت تولید مشابه داخلی، ثبت سفارش پیچ و مهره را به شدت محدود کردند. اما باید با ما مشورت می کردند تا محصولاتی که در داخل تولید نمی گردد اجازه واردات داشته باشد.
قیمت ها ۳ برابر شد
وی با اشاره به اینکه ثبت سفارش پیچ و مهره به سختی و در بیشتر موارد با کارهایی که نباید صورت گیرد مانند زیر میزی محقق می شود، خاطرنشان کرد: این در شرایطی است که در همه دنیا از کارشناسان در اینباره استعلام گرفته می شود. این مساله سبب افزایش قیمت پیچ و مهره هم شده به صورتی که قیمت ها نسبت به دو سال پیش ۲.۵ تا سه برابر شده است که یکی از علل آن همین عدم عرضه خدمات از جانب سازمان های صنعت، معدن و تجارت است. دلیل دیگر افزایش قیمت هم افزایش نرخ ارز است.
مهری همینطور ضمن اشاره به دپوی کالاها در گمرک و هزینه دموراژ که به قیمت کالاهای نهایی اضافه می شود، اظهار داشت: در نهایت مصرف کنندگان از همه این مسائل متضرر می شوند.
آلیاژی ها به جای تأمین مفتول، خام فروشی می کنند
وی با اشاره به اینکه هم اکنون تکنولوژی خوبی برای تولید پیچ و مهره در کشور مستقر شده و توان تولید ۸۵ تا ۹۰ درصد کالاها در ایران وجود دارد، اظهار داشت: مشکل اصلی تولیدکنندگان تأمین مفتول است. بخصوص در بخش پیچ های آلیاژی که از فولاد آلیاژی یزد تأمین می شود، کمبود وجود دارد. شنیده ها حاکی از این است که این شرکت خام فروشی می کند و قبل از این که محصول نورد شود، به صورت شمش صادر می کنند.
رئیس اتحادیه فروشندگان پیچ و مهره همینطور وعده داد در صورت حل شدن مشکل تأمین مفتول، تا ۸۰ درصد نیاز در داخل تامین گردد.
البته به قول وی کشورهای دیگر هم تمامی پیچ و مهره مورد نیاز خویش را تولید نمی کنند، چونکه مقرون به صرفه نیست. حتی کشورهای صادرکننده پیچ و مهره مثل چین، ژاپن و تایوان هم بخشی از نیاز خویش را وارد می کنند.
مصرف سالانه ۱۲۰ هزار تن
این مقام صنفی نیاز سالانه کشور را ۱۰۰ تا ۱۲۰ هزار تن پیچ و مهره عنوان نمود و اظهار داشت: بخشی از این پیچ و مهره آلیاژی است که حتما باید فولادی باشد، اما بخش دیگر که پیچ آهنی است در داخل تولید می شود و احتیاج به واردات نداریم. اما در بخش فولادی بخصوص مهره های آلیاژی و پیچ های ایمنی مثل پیچ چرخ، به واردات نیاز داریم که استاندارد آنها هم بسیار مهم می باشد.
وی ادامه داد: اعضای اتحادیه حاضرند با تولیدکنندگان و مسؤلان صمت جلسه بگذارند تا این مشکل حل شد. اگر دست تولیدکنندگان به فولاد برسد در بخش پیچ و مهره های فولادی مشکل زیادی نداریم و از راه تولید داخل تأمین می شود، اما تابحال حاضر به حضور در این جلسات نشده اند.
به قول این مقام صنفی یکی از مشکلاتی که به دنبال محدودیت ها بوجود آمده این است که پیچ استفاده شده در قابلمه ها باید استیل باشد تا زنگ نزند و غذا را آلوده نکند، اما با عنایت به این که این پیچ ها وارداتی هستند و اجازه واردات آنها هم داده نمی گردد، بخشی از آنها به صورت قاچاق وارد شده که کربن آنها کم می شود که همه در نهایت به مصرف کننده ضرر می زند. چاره مشکلات این است که دولت در هر صنعت با کارشناس مربوطه مشورت کند.
۷۵ کارخانه به علت نبود پشتیبانی از دست رفت
مهری همینطور در پاسخ به سوال درباره صادرات پیچ و مهره اظهار داشت: صادرات این محصول قابل توجه نیست و عمدتا به صورت همراه کالا انجام می شود. برای مثال دکلی که در سوریه و عراق نصب می شود به همراه خود پیچ و مهره دارد که به آن صادرات همراه با کالا گفته می شود.
البته به قول وی حدود ۲۰ سال پیش ۱۱۵ کارخانه درجه یک تولید پیچ و مهره در کشور وجود داشت که حالا ۴۰ کارخانه از آنها باقی مانده است. در آن زمان به کشورهای مختلف هم صادرات داشتیم، اما نبود حمایت سبب از دست رفتن این سرمایه شد. این میزان کاهش کارخانه ها یک فاجعه است. بخشی از آنها کاملا از بین رفته اند، بخشی تبدیل به قطعه ساز شدند و بخشی هم تجاری شده اند.
منبع: فوری خرید
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب